De ketel van het maar ontstond bij een explosie die ongeveer 80.000 jaar geleden heeft plaatsgevonden. De macht van de vulkanische activiteiten zorgde ervoor dat de wanden van de ketel van het maar in schollen brak. Dit unieke feit is echter nauwelijks te herkennen met het blote oog. Zichtbare getuigen zijn de indrukwekkende olivijnbommen - tijdens de eruptie van de Meerfelder vulkaan uitgespuwde rondachtige steenblokken van het mineraal olivijn.

In het zuiden vlijt het mooie dorpje Meerfeld zich langs de steile bergen. Hier spoelde de Meerbach tijdens explosies uitgespuwd los materiaal naartoe. Hierdoor werd het water in het noordelijke gedeelte weggestuwd, waardoor het ongeveer 18 meter diepe maar ontstond. Maar niet alleen natuurlijke oorzaken hebben tot de verkleining van het maar bijgedragen: In de 19e eeuw werden ook delen van de ketel van het maar kunstmatig ontwaterd, om extra landbouwgrond te creëren. Het huidige meer, dat zich op een hoogte van 335 boven NAP bevindt, heeft een wateroppervlak van 24,8 hectare en is ongeveer 18 meter diep.

Deze en andere unieke getuigen van het vulkanisme in de regio kunnen bezoekers ontdekken tijdens een van de talrijke rondleidingen door het beschermd natuurgebied. Ook de gevarieerde flora en fauna van het maar kan worden geobserveerd. In het zuiden is een brede rietzone ontstaan, waar allerlei allerlei dieren een plekje hebben gevonden.

Ook watersporters kunnen hun hart ophalen in het maar: Naast vissen zijn er ook een bepaalde zones aan de noordelijke oevers waar je kunt zwemmen en na een wandeling kunt afkoelen in het verfrissende water. Het zwemseizoen in het natuurlijk openluchtbad Meerfelder Maar duurt van mei tot september.

Parkeren:
Naast enkele parkeermogelijkheden in Meerfeld bevindt zich aan de zuidoostelijke oever ook een gemarkeerde parkeerplaats, die bereikbaar is via de K10.

Deze wandelpaden leiden langs het Meerfelder Maar:

• Heimatspur LW Lava Weg Deudesfeld
• Vulkamaar Pfad
• Geo-Route Maarmuseum Manderscheid
• Vulkanweg (Eifelverein Nr. 13)

Wat is eigenlijk een maar?

De term Maar is afgeleid van het Latijnse "mare" (=zee). Het is een trechtervormig type vulkaan, gevormd door uitbarstingen van waterdamp, die in het landschap wordt "gestraald" en zich vaak presenteert als een komvormige vorm. Een maar wordt gevormd wanneer opstijgend magma en waterhoudende rotslagen elkaar ontmoeten. Er ontstaan hevige explosies en het omringende gesteente wordt samen met het magma in zijn kleinste bestanddelen versnipperd en uit de explosietrechter geslingerd. In het gebied van de explosiehaard vormt zich een holte, die overgaat in een explosieopening. Als het gesteente boven de holte instort, wordt de explosieopening een instort- of maartrechter. Nadat de vulkanische activiteit afnam, vulden de trechters zich met water. In totaal zijn er in de Eifel meer dan 70 maar-vulkanen geteld, twaalf maars zijn nu nog gevuld met water, de rest is al verzand.